در دنیایی که پایداری و حفاظت از محیط زیست به طور فزاینده‌ای اهمیت پیدا می‌کند، اقتصاد دایره‌ای (CE) به عنوان راه‌حلی مناسب برای رسیدگی به این چالش‌ها در حال ظهور است. مفهوم CE حول مدیریت مواد زائد به گونه ای می چرخد ​​که کاربرد آنها را به حداکثر می رساند، اثرات زیست محیطی را به حداقل می رساند و کارایی منابع را در طول چرخه عمر محصول ارتقا می دهد.

چرخه عمر محصول EPS (EPS PL) یکی از اجزای اساسی این چارچوب است که کل فرآیند از استخراج مواد خام تا دفع endoflife را در بر می گیرد. این شامل طراحی محصولات با دوام، قابلیت بازیافت و قابلیت تعمیر است و اطمینان حاصل می کند که می توان آنها را چندین بار استفاده کرد یا در پایان چرخه عمر خود بازیافت کرد.

چندین مدل برای تسهیل اجرای اصول CE در EPS PL ایجاد شده است. یکی از این مدل‌ها، تولید حلقه بسته (CLM) است که هدف آن حذف ضایعات با ایجاد یک سیستم حلقه بسته است که در آن منابع به طور نامحدود استفاده مجدد می‌شوند. این مدل نیاز به سرمایه گذاری قابل توجهی در فناوری و زیرساخت دارد، اما پتانسیل را برای صرفه جویی در هزینه های طولانی مدت و مزایای زیست محیطی ارائه می دهد.

یکی دیگر از رویکردهای محبوب، طراحی برای جداسازی قطعات (DfD) است که تولیدکنندگان را تشویق می کند تا محصولات را با در نظر گرفتن جداسازی قطعات طراحی کنند. با طراحی محصولاتی که به راحتی برچیده و بازیافت شوند، شرکت ها می توانند ردپای کربن خود را کاهش دهند و چرخه عمر مواد را افزایش دهند.

علاوه بر این، دایره مشارکتی، استراتژی متمرکز بر درگیر کردن مصرف‌کنندگان، کسب‌وکارها و جوامع در تلاش‌های بازیافت، در حال جلب توجه است. این رویکرد بر اشتراک گذاری اطلاعات در مورد برنامه های بازیافت موجود تاکید دارد و انگیزه هایی برای رفتارهای دفع مسئولانه فراهم می کند.

در حالی که مدل‌های CE راه‌حل‌های امیدوارکننده‌ای را ارائه می‌دهند، موفقیت آنها به عوامل مختلفی از جمله سیاست‌های دولت، آگاهی مصرف‌کننده و پیشرفت‌های فناوری بستگی دارد. همانطور که تقاضا برای محصولات پایدار افزایش می یابد، نیاز به شیوه های نوآورانه CE که بتواند با شرایط متغیر بازار و انتظارات اجتماعی سازگار شود، افزایش می یابد.

در نتیجه، اجرای اصول CE از طریق EPS PL نیازمند یک رویکرد جامع است که ترکیبی از فن‌آوری‌های پیشرفته، استراتژی‌های ارتباطی مؤثر و تعهد به سرپرستی محیط‌زیست است. با پذیرش چرخش در فرآیند تولید، می توانیم آینده پایدارتری هم برای محیط زیست و هم برای جامعه به طور کلی ایجاد کنیم.